Om 5.15 ging de wekker, maar 5.30 leek me vroeg genoeg. Ik ben mijn bed uitgegaan, aangekleed, lenzen in, zonnebrand op en ik was er klaar voor. De zon was al op, maar de zonsopgang is in de moessontijd niet de moeite waard vanwege alle bewolking. We werden bij het parkeerterrein afgezet om daarna met de elektrische bus te gaan. In tegenstelling tot de elektrische bus van gisteren bij Fatehpur Sikri was deze wel echt elektrisch. We zaten in de bus en hij ging direct weg. Na een klein stukje rijden kwamen we bij de poort en hier was ook de controle. Er was een korte vrouwenrij en een lange mannenrij. Voor mij werd een vrouw teruggestuurd omdat ze een potlood en marker in haar tas had. Mijn pennen zaten ook nog in mijn tas, ik wist niet dat dat niet mocht. Gelukkig zaten ze ver weg en hoefde ik ze niet in te leveren. Vijf minuten later kwamen de mannen pas binnen.
Het was niet rustig, maar ook niet druk. Het is gewoon een belangrijke attractie en dat is te merken. De Taj Mahal ziet er precies zo uit als op de plaatjes, mooi, maar indrukwekkend vond ik het niet. Er is natuurlijk niets verrassend aan, je kent het plaatje. Dit alles betekent niet dat je snel uitgekeken ben. Het is een mooi en schoon gebouw met veel aandacht voor detail. Het was dus nog erg vroeg, maar toch al 26 graden en erg vochtig. De zoon van Josxc3xa9 en Andrxc3xa9 was er ook samen met zijn vriend en ze zijn met z'n allen op de foto geweest. Ik stond op dat moment net vooraan om de bekende foto te nemen toen ze achter me kwamen staan. Die vriend stond achter me, maar die is zoveel groter dat ik niet te zien ben op de foto. Na zo'n 2 uur hadden we het toch wel gezien en zijn we naar het hotel geweest voor het ontbijt.
Om 10.00 begon de tweede excursie, dit keer het Agra fort. Dit is een enorm complex waar je maar zo'n 30% van mag bezoeken, de rest is in de handen van het leger. Dit was verrassender omdat ik dit niet zo goed in mijn hoofd had zitten. Je had een mooi uitzicht vanuit het fort op de Taj Mahal en kan je je een beetje indenken hoe het voor de bouwer moet zijn geweest. Hij sleet zijn laatste jaren namelijk in het fort, gevangen gezet door zijn zoon. Hij kon er dus niet meer komen, maar zag de Taj Mahal wel aan de rivier liggen. Tijdens ons bezoek werd de hemel langzaam donker en ik vreesde al een regenbui en inderdaad begon het langzaam te regenen. Toen we op een enorm overdekte ruimte kwamen barstte het helemaal los. We konden direct zien hoe de afwatering werkte, want die was nu volop in gebruik. Na twee rondje gelopen te hebben, ben ik op de grond tegen een pilaar gaan zitten. Iets later poseerde een moslim familie bij ons in de buurt voor de foto. Het zoontje had geen zin en stak zijn tong uit. Josxc3xa9 vond dit komisch en maakte er een foto van. Toen Josxc3xa9 die aan mij liet zien, zagen de mensen dat we elkaar kende en ik bleek een goed slachtoffer. Voordat ik goed en wel door had wat er gebeurde, kwamen er mensen naast mij zitten er werden er foto's genomen. Het werd een heuse fotoshoot geleid door de mannen. Die riepen wie er naast mij moest gaan zitten en wie erna moest. De kinderen werden zo naast me neergezet voor de foto. Een heel klein meisje vond het zo eng dat ze direct weer weg wilde. Ik heb geen idee hoeveel foto's er precies zijn genomen, maar zo'n 8 tot 10 moet wel kunnen. Het begon langzaam minder te regenen, dus zijn we verder gelopen. We waren aan het eind van de tour dus zijn we naar de bus gegaan. 
Agra staat bekend om zijn marmer en vooral ingelegd marmer, veel te zien bij de Taj Mahal en Agra fort. We gingen nu naar winkel waar ze een korte demonstratie gaven en daarna je van alles wilde verkopen. Ik was op zoek naar een hangertje. Ze hadden erg weinig keus en geweldig vond ik ze niet, maar het is een leuk aandenken. Ze vroegen echter 25 tot 35 euro voor de stenen en het was lelijk met zilver bewerkt tot een hangertje. Toen ik zei dat ik niet meer dan 10 euro wilde betalen zakte de prijs tot 15, maar dat vond ik nog te veel, dus op naar het hotel.
In het hotel heb ik gedoucht en mijn tas ingepakt, want om 14.00 moet ik eruit zijn. Om 13.20 kwamen ze al om mijn tas vragen, maar ik was natuurlijk nog lang niet klaar. Vijf minuten te vroeg ben ik de kamer uitgelopen en direct kwam een man op me aflopen die de sleutel wilde. Ik zei dat ik die netjes beneden wilde inleveren, zoals ik iedereen in dit hotel heb zien doen, maar hij stond erop dat hij de sleutel kreeg. Hij zei dat hij wilde controleren of ik iets had gesloopt, aardig personeel hier. Ik heb mijn tas bij de receptie gezet en ben met paraplu naar de overkant gelopen, MacDonalds. Na wat gegeten te hebben ben ik door het winkelcentrum gelopen wat er aan vast zat. Hier verkochten ze ook marmer en er stond heel groot 40% korting op het raam. Er was enorm veel keus en ik kon moeilijk kiezen. Uiteindelijk heb ik er drie gekocht, twee cadeaus, een voor mij. ze waren mooier en groter dan ik gezien had en had er nu 3 voor 40 euro, een stuk goedkoper dan daarnet.
Om iets voor drie liep ik het hotel weer in, om direct om te draaien richting bus. Nu gingen we naar het mausoleum van Akbar. Het was mooi en grootst opgezet en relatief simpel. Voor de tombe moet je een nauwe gang schuin naar beneden door en dan kom je een een lege kamer zonder versiering met alleen een marmeren kist in het midden. Het galmt er geweldig en heeft ook iets mystieks. Toen we weer buiten stonden zagen we de donkere lucht al weer onze kant op komen. Andrxc3xa9, Paul, de gids en ik zijn nog om het gebouw heen gelopen en je zag veel mensen gewoon relaxen. Het is net een dagje naar het park voor hen. Toen we op de weg naar de uitgang waren kwamen de eerste druppels, maar toen we door de poort waren was het weer droog, de ergste bui waaide over.
Om 17.15 waren we weer in het hotel. Ik heb samen met Josxc3xa9 en Andrxc3xa9 gewacht tot 18.00 en zijn toen naar het restaurant twee gebouwen verder gelopen. Het zag er dicht uit, maar zodra je de deur open deed deed men de lichten aan. We bestelden twee bakjes rijst, die goed smaakte. Om 19.00 waren we weer in het hotel en toen heb ik in de wc schone kleren en mijn dichte schoenen aangedaan. Ik heb alles nog tig keer overgepakt, maar 20.00 was ik klaar. Om 20.20 gingen we op weg naar het station. Onderweg stapte eerst de gids en later Paul en Thea in. Tijdens deze rit ging onze 19 jaar oude busje ineens heel veel herrie maken. De laatste dagen was de airco het ook aan het begeven, want ik had steeds een koude wang en een warme. Gelukkig haalde de bus zonder problemen het station en over twee weken krijgt onze chauffeur een nieuwe.
Om bij het juiste perron te komen moesten we eerst een lange trap op, dan over de sporen heen en weer een lange trap af. Hier is een rugzak gewoon handig, dan hoef je niet zo te slepen. Terwijl we op het perron op liepen waren we een bezienswaardigheid en er werden direct plaatsen op de bankjes aangeboden, maar we bleven wel met z'n allen rond de koffers staan. Af en toe zag je een enorme rat over het perron rennen, maar gelukkig niet in de buurt van mijn tas. Tien minuten te laat kwam de trein aanrijden. We werden door de gids bij de juiste wagon en zelf bij de juiste bedden afgeleverd. Aan aan kant had je haaks op de rij richting vier bedden, twee hoog. Aan de andere kant waren nog twee bedden met de rijrichting mee. Alleen het bovenste bed daarvan zou niet van ons zijn, maar op het onderste bed lag al iemand. Hij had wel zijn spullen boven gelegd, maar wilde toch beneden liggen of zoiets. Wij hebben hem met behulp van de gids naar zijn eigen bed gestuurd. Ik lag boven haaks op de rijrichting en met de airco recht in mijn gezicht. Thea kwam toen op het idee om ze vol te stoppen met papier en dat hebben we gedaan. De trein had een gemoedelijk gangetje, met andere woorden het leek of je het fietsen bij zou kunnen houden. Na een half uur zitten zijn we allemaal gaan slapen.