Vanochtend gingen we om 8.00 al weg, om de grootste drukte bij het Amber paleis te voorkomen. Op weg naar het fort zijn we even gestopt bij het paleis der winden voor een foto. Het was veel minder rood dan ik verwacht had, maar wel mooi.
In onze reis zit de rit met olifant naar het Amber fort inbegrepen, maar ik ben nooit van plan geweest dat te doen. Mijn moeder mocht een aantal jaar geleden niet omhoog per olifant van haar chauffeur en ik heb meerdere negatieve verhalen gehoord. Vanaf het begin heb ik tegen de gids gezegd dat ik wilde lopen, maar ik moest toch in de rij gaan staan. Het lijkt de Efteling wel. De rij bewoog langzaam, maar gestaag en steeds kwam er een nieuwe olifant en mensen gingen in het bakje zitten. Toen ik boven aan de trap was, moest ik toch de rij uit van de gids. We hebben gewacht tot de anderen op de olifant zaten en zijn toen gaan lopen. De gids wilde eerst tussen de olifanten omhoog, maar dat leek me niet zo'n goed idee, dus werden het de trappen. Hij wilde graag weten waarom ik niet wilde, want olifanten zijn niet eng. Ik heb hem uitgelegd dat het helemaal niets met angst te doen had (ik heb in Thailand drie dagen met olifanten gewerkt), maar dat het een principe kwestie is. De olifanten worden volgens mijn informatie helemaal niet goed onderhouden en wat ik gezien klopte daar wel mee. De gids heeft me ook op geen enkel moment tegengesproken, iets wat ik wel apart vond.
Het was een vermoeiende tocht omhoog, maar we waren sneller dan de olifanten en ik had helemaal geen last van verkopers. De hele weg op de olifant word je namelijk lastig gevallen door verkopers met allerlei vervelende trucs. Ze bieden allerlei zooi aan voor enigszins redelijke prijzen en als je hapt blijken het ineens dollars of euro's te zijn. De anderen vonden het in ieder geval erg vervelend. Daarnaast wilde een olifantenchauffeur niet naar het afstappunt als er geen fooi werd betaald, pure chantage.
Het Amber fort zag er mooi uit, alleen het was soms een hardloopwedstrijd met de gids en soms moesten we op hem wachten omdat hij het te druk had met praten met mede gidsen. Het is net als andere gebouwen in India veelvuldig versierd. Er waren behoorlijk wat groepen en het is momenteel laagseizoen. In het hoogseizoen zal je wel over de hoofden kunnen lopen. We besloten naar beneden te gaan lopen. Nu hadden ook de verkopers de trappen bereikt. Ik straalde blijkbaar een dusdanige desinteresse uit dat ze mij met rust lieten, maar Thea en Andrxc3xa9 hadden fans. De gids deed er helemaal niets tegen en tussen de mensen door manoeuvrerend zijn we beneden gekomen.
De volgende stop was het astrologisch park. Het is niet het mooi park, maar wel met de grootste instrumenten. Hij zijn echt ongelooflijke grote bouwwerken. Helaas had ook hier onze gids haast en heb ik dus eigenlijk geen uitleg gehoord. Nu dat dat zoveel uitmaakte want die man sprak zo beroerd Engels, niet te verstaan. Toen we er wat van zeiden was hij op zijn tenen getrapt en zei hij dat hij Brits Engels sprak. Laat het de Britten maar niet horen. Als laatste hadden we nog het city paleis, maar dat hebben we overgeslagen. Ik had van anderen begrepen dat het niet zo heel interessant is en mijn reisboek zegt ook dat als je Udaipur en Jodhpur al gezien hebt niet zo nodig meer is. Daarnaast is het weer 300 INR (6 euro). Je kan merken dat hier veel toeristen komen, want de entreeprijzen zijn veel hoger dan we gewend zijn.
Om half twaalf waren we weer in het hotel. Ik heb een tijdje op mijn kamer gezeten en ben om 13.00 op zoek gegaan naar fruit. Ik had vanuit de bus een kraampje met meloenen gezien en daar wilde ik heen. Ik liep in een keer goed, maar het was wel een aardige wandeling en ondertussen was het zo'n 32 graden. Ik heb behalve meloen ook peren, mango's en granaatappels gekocht. Mijn plan was om nu een riksja terug naar het hotel te regelen, maar ik stond aan de verkeerde kant van de weg en je kon er niet oversteken. Ik ben toen een stukje de juiste kant opgelopen en kreeg al vrij snel bezoek van een Indixc3xabr die wilde helpen dragen. Dat leek me niet zo'n goed idee, maar hij sprak goed Engels en begon een leuk gesprek. De hele tijd heb ik me afgevraagd of dit oprecht was of dat er toch weer wat achter zat, dat tweede. We kwamen blijkbaar in de buurt van zijn atelier en ik moest mij om te kijken. Ik weigerde en zei dat ik een afspraak had met de groep, maar dat wel misschien wel met de groep zouden komen. Hierop werd hij nogal cynisch en reageerde met xe2x80x9cAls je wat wilt eten moet de groep dat dan ook goed keurenxe2x80x9d. Ik heb hem nogmaals gedrag gezegd en ben toen overgestoken (hier kon het wel). Met een enorm rood hoofd kwam ik om 14.00 aan in het hotel.
Als lunch heb ik meloen op de kamer gegeten. Ik heb gedoucht en de was weer gedaan. Om 17.45 ben ik naar de receptie gegaan om te vragen of zei naar de boekenwinkel wilde bellen. Helaas geen bijbel. Ze hebben nog wat andere gebeld, maar ook daar niets. Toen zei de man achter de balie dat ze het misschien bij het busstation hadden en dat is 10 minuten lopen. Ik heb mijn spullen gepakt en ben gaan lopen. Onderweg wordt per seconde wel een paar keer aangesproken of je een riksa wil of gewoon hallo. Ook willen ze altijd je naam en nationaliteit weten, wat gaat hun dat aan. Toen nummer 854 was zei en ik niet reageerde kreeg ik het verwijt xe2x80x9cwaarom kom je als toerist naar India als je niet met de bevolking wil pratenxe2x80x9d.  Misschien omdat ze altijd iets van je willen. Ik heb nog geen vrijblijvend gesprek gevoerd.
Op het busstation ben ik van winkeltje naar winkeltje gelopen, maar helaas geen bijbel of wiskundeboek in Hindi. Op de terugweg stond ik weer eens hopeloos in de middenberm te kijken wanneer ik over kon toen er een man naast me kwam staan en me net als een oud vrouwtje naar de overkant bracht (op een moment dat er helemaal niets aan kwam). Ik bedankte hem en liep door. Uiteraard liep hij mee en wilde dat ik de avond met hem meeging en hij zou ook betalen. Ik heb vriendelijk bedankt en zei dat ik op moest schieten want de groep wachtte (was ook zo). Ik vraag me echt af of er mensen zijn die op zo'n aanbod ingaan.
Om 18.30 stond iedereen klaar om te gaan eten en ik kwam net aanlopen. Eerst gingen we langs een juwelier. Deze bleek drie winkels van mijn boekenwinkel te zijn. Ik ben de boekenwinkel toch nog even ingelopen en de man heeft 2 andere kinderbijbelboeken gevonden. Hierna gingen we eten met Indiase dans. Er waren twee dames die danste en het zag er goed uit. Het had wel veel weg van buikdansen alleen zonder blote buik. Het eten was goed, ik had rijst met groenten en wat fruit. Toen we klaar waren en de dames waren nog aan het dansen werden we echt weggekeken. De ober kwam elke 2 minuten langs onze tafel om te vragen of alles goed was of dat we nog iets wilden. De glazen waren niet eens leeg.
In het hotel aangekomen had een poppenspeler alles uitgestald en werd er een kleine show gegeven, erg leuk. Ik vind het heel knap hoe subtiel hij die poppen kan bewegen. Op de kamer heb ik het verslag bij gewerkt en ben gaan slapen.