Vanochtend gingen we om 8.00 al weg, om de grootste drukte bij het Amber paleis te voorkomen. Op weg naar het fort zijn we even gestopt bij het paleis der winden voor een foto. Het was veel minder rood dan ik verwacht had, maar wel mooi.
In onze reis zit de rit met olifant naar het Amber fort inbegrepen, maar ik ben nooit van plan geweest dat te doen. Mijn moeder mocht een aantal jaar geleden niet omhoog per olifant van haar chauffeur en ik heb meerdere negatieve verhalen gehoord. Vanaf het begin heb ik tegen de gids gezegd dat ik wilde lopen, maar ik moest toch in de rij gaan staan. Het lijkt de Efteling wel. De rij bewoog langzaam, maar gestaag en steeds kwam er een nieuwe olifant en mensen gingen in het bakje zitten. Toen ik boven aan de trap was, moest ik toch de rij uit van de gids. We hebben gewacht tot de anderen op de olifant zaten en zijn toen gaan lopen. De gids wilde eerst tussen de olifanten omhoog, maar dat leek me niet zo'n goed idee, dus werden het de trappen. Hij wilde graag weten waarom ik niet wilde, want olifanten zijn niet eng. Ik heb hem uitgelegd dat het helemaal niets met angst te doen had (ik heb in Thailand drie dagen met olifanten gewerkt), maar dat het een principe kwestie is. De olifanten worden volgens mijn informatie helemaal niet goed onderhouden en wat ik gezien klopte daar wel mee. De gids heeft me ook op geen enkel moment tegengesproken, iets wat ik wel apart vond.
Het was een vermoeiende tocht omhoog, maar we waren sneller dan de olifanten en ik had helemaal geen last van verkopers. De hele weg op de olifant word je namelijk lastig gevallen door verkopers met allerlei vervelende trucs. Ze bieden allerlei zooi aan voor enigszins redelijke prijzen en als je hapt blijken het ineens dollars of euro's te zijn. De anderen vonden het in ieder geval erg vervelend. Daarnaast wilde een olifantenchauffeur niet naar het afstappunt als er geen fooi werd betaald, pure chantage.
Het Amber fort zag er mooi uit, alleen het was soms een hardloopwedstrijd met de gids en soms moesten we op hem wachten omdat hij het te druk had met praten met mede gidsen. Het is net als andere gebouwen in India veelvuldig versierd. Er waren behoorlijk wat groepen en het is momenteel laagseizoen. In het hoogseizoen zal je wel over de hoofden kunnen lopen. We besloten naar beneden te gaan lopen. Nu hadden ook de verkopers de trappen bereikt. Ik straalde blijkbaar een dusdanige desinteresse uit dat ze mij met rust lieten, maar Thea en Andrxc3xa9 hadden fans. De gids deed er helemaal niets tegen en tussen de mensen door manoeuvrerend zijn we beneden gekomen.
De volgende stop was het astrologisch park. Het is niet het mooi park, maar wel met de grootste instrumenten. Hij zijn echt ongelooflijke grote bouwwerken. Helaas had ook hier onze gids haast en heb ik dus eigenlijk geen uitleg gehoord. Nu dat dat zoveel uitmaakte want die man sprak zo beroerd Engels, niet te verstaan. Toen we er wat van zeiden was hij op zijn tenen getrapt en zei hij dat hij Brits Engels sprak. Laat het de Britten maar niet horen. Als laatste hadden we nog het city paleis, maar dat hebben we overgeslagen. Ik had van anderen begrepen dat het niet zo heel interessant is en mijn reisboek zegt ook dat als je Udaipur en Jodhpur al gezien hebt niet zo nodig meer is. Daarnaast is het weer 300 INR (6 euro). Je kan merken dat hier veel toeristen komen, want de entreeprijzen zijn veel hoger dan we gewend zijn.
Om half twaalf waren we weer in het hotel. Ik heb een tijdje op mijn kamer gezeten en ben om 13.00 op zoek gegaan naar fruit. Ik had vanuit de bus een kraampje met meloenen gezien en daar wilde ik heen. Ik liep in een keer goed, maar het was wel een aardige wandeling en ondertussen was het zo'n 32 graden. Ik heb behalve meloen ook peren, mango's en granaatappels gekocht. Mijn plan was om nu een riksja terug naar het hotel te regelen, maar ik stond aan de verkeerde kant van de weg en je kon er niet oversteken. Ik ben toen een stukje de juiste kant opgelopen en kreeg al vrij snel bezoek van een Indixc3xabr die wilde helpen dragen. Dat leek me niet zo'n goed idee, maar hij sprak goed Engels en begon een leuk gesprek. De hele tijd heb ik me afgevraagd of dit oprecht was of dat er toch weer wat achter zat, dat tweede. We kwamen blijkbaar in de buurt van zijn atelier en ik moest mij om te kijken. Ik weigerde en zei dat ik een afspraak had met de groep, maar dat wel misschien wel met de groep zouden komen. Hierop werd hij nogal cynisch en reageerde met xe2x80x9cAls je wat wilt eten moet de groep dat dan ook goed keurenxe2x80x9d. Ik heb hem nogmaals gedrag gezegd en ben toen overgestoken (hier kon het wel). Met een enorm rood hoofd kwam ik om 14.00 aan in het hotel.
Als lunch heb ik meloen op de kamer gegeten. Ik heb gedoucht en de was weer gedaan. Om 17.45 ben ik naar de receptie gegaan om te vragen of zei naar de boekenwinkel wilde bellen. Helaas geen bijbel. Ze hebben nog wat andere gebeld, maar ook daar niets. Toen zei de man achter de balie dat ze het misschien bij het busstation hadden en dat is 10 minuten lopen. Ik heb mijn spullen gepakt en ben gaan lopen. Onderweg wordt per seconde wel een paar keer aangesproken of je een riksa wil of gewoon hallo. Ook willen ze altijd je naam en nationaliteit weten, wat gaat hun dat aan. Toen nummer 854 was zei en ik niet reageerde kreeg ik het verwijt xe2x80x9cwaarom kom je als toerist naar India als je niet met de bevolking wil pratenxe2x80x9d.  Misschien omdat ze altijd iets van je willen. Ik heb nog geen vrijblijvend gesprek gevoerd.
Op het busstation ben ik van winkeltje naar winkeltje gelopen, maar helaas geen bijbel of wiskundeboek in Hindi. Op de terugweg stond ik weer eens hopeloos in de middenberm te kijken wanneer ik over kon toen er een man naast me kwam staan en me net als een oud vrouwtje naar de overkant bracht (op een moment dat er helemaal niets aan kwam). Ik bedankte hem en liep door. Uiteraard liep hij mee en wilde dat ik de avond met hem meeging en hij zou ook betalen. Ik heb vriendelijk bedankt en zei dat ik op moest schieten want de groep wachtte (was ook zo). Ik vraag me echt af of er mensen zijn die op zo'n aanbod ingaan.
Om 18.30 stond iedereen klaar om te gaan eten en ik kwam net aanlopen. Eerst gingen we langs een juwelier. Deze bleek drie winkels van mijn boekenwinkel te zijn. Ik ben de boekenwinkel toch nog even ingelopen en de man heeft 2 andere kinderbijbelboeken gevonden. Hierna gingen we eten met Indiase dans. Er waren twee dames die danste en het zag er goed uit. Het had wel veel weg van buikdansen alleen zonder blote buik. Het eten was goed, ik had rijst met groenten en wat fruit. Toen we klaar waren en de dames waren nog aan het dansen werden we echt weggekeken. De ober kwam elke 2 minuten langs onze tafel om te vragen of alles goed was of dat we nog iets wilden. De glazen waren niet eens leeg.
In het hotel aangekomen had een poppenspeler alles uitgestald en werd er een kleine show gegeven, erg leuk. Ik vind het heel knap hoe subtiel hij die poppen kan bewegen. Op de kamer heb ik het verslag bij gewerkt en ben gaan slapen.

Hoewel het een korte rit was vertrokken we al om 8.00. Josxc3xa9 bleek best wel ziek te zijn en wilde alleen maar naar het hotel en dan een dokter. De rit ging ook erg snel. Niemand had zin in koffiepauze. We hebben alleen even een toilet en tankpauze gehad. We reden nu ook op een echte snelweg, 6-baans, dus het ging allemaal erg snel.
In het hotel lag een gouden gids en daar stond een McDonalds in, alleen geen adres. Ik heb aan de receptie gevraagd hoe ik moest lopen en ben toen op pad gegaan. Jaipur is echt een grote stad met bijpassend verkeer, het is een chaos. Alles loopt/rijdt op dezelfde baan, riksja's, tuktuk's, handkarren, bussen, brommer, kortom alles. Na een kwartier lopen en allerlei verkopers en riksjabestuurders van me af geweerd te hebben zag ik de Mac. Ik was direct een bezienswaardigheid voor de mensen binnen, maar later ook voor buiten. Ik was bij het raam gaan zitten om de stad zo een beetje te bekijken, maar het werd andersom. Aan alle kanten werd mijn aandacht opgexc3xabist door de mensen buiten. Ze probeerden me nog steeds een riksja aan te smeren. Exc3xa9n jongen stond zelfs helemaal tegen de ruit aan gedrukt om mijn aandacht te krijgen, erg irritant.
Volgens de receptie zouden iets verderop boekenwinkels zitten die misschien een Bijbel en/of wiskundeboek in het Hindi verkochten. De eerste zei zo snel overal nee op, dat ik me afvraag of hij wel Engels kon. De tweede was erg behulpzaam. Hij had xc3xa9xc3xa9n wiskundeboek, het standaardwerk. Hij had ook 2 kinderbijbelboeken, maar geen hele bijbel. Hij zou het navragen en morgen moest ik hem bellen.
Op de weg terug heb ik wat water en mangosap gekocht. Ze verkochten daar ook verse shakes en het fruit stond er uitgestald. Ik heb toen gevraagd of ik de ananas kon kopen zonder shake en dat kon wel.
In de kamer heb ik de ananas klaar gemaakt en een kwart bij Josxc3xa9 gebracht waar het gelukkig weer beter meegaat. De rest van de dag was ik op mijn kamer, filmpje kijken, verslag typen en slapen. 's Avonds heb ik in het hotel gegeten, alleen tomatensoep. Ik had gewoon geen honger.

Om 9.00 gingen we op weg naar Pushkar. Tijdens de rit kwamen we een crematie tegen, gewoon langs de weg, heel vreemd. Om twaalf uur stopte we en het was heel onduidelijk of het nu een koffiepauze of lunchpauze was. We hebben er een lunchpauze van gemaakt, maar toen we om 13.00 weer stopten bleek het toch een koffiepauze geweest te zijn. Het is de hele rit droog geweest, maar een uur voor we er waren begon het weer te regenen. Gelukkig was het min of meer droog toen uitstapten. Om 15.45 kwamen we aan in Pushkar en stapte de gids in. Pushkar is een heilig stad en de enige stad waar Brahma wordt vereerd. Er staat  dan ook de Brahmatempel. Deze is erg belangrijk en er komen veel pelgrims. Wij vonden hem met z'n allen erg tegenvallen. Hij is veel minder bewerkt dan andere tempels die we gezien hebben en wat er bewerkt is is van mindere kwaliteit. Hij is wel geschilderd, maar dat komt alles niet ten goede, het maakt alles juist ontzettend kitsch. Hierna gingen we naar het meer. Hoewel in de beschrijving staat dat een of andere ceremonie inclusief is, wilde de gids hem maar voor 150 INR pp verkopen. Toen we bij het meer aankwamen voelden niets authentiek. De golfplaten boven de trappen hielpen natuurlijk ook niet mee. Voordat we naar Pushkar gingen waren we al vaak gewaarschuwd dat ze uitermate reactief zijn om je op te lichten. De gids had ons hier ook voor gewaarschuwd, maar we hadden nu het idee dat hij er zelf aan mee deed. We hebben nog wat rondgelopen, maar het viel zwaar tegen. In mijn reisboek staat dat het vanwege de nauwe straatjes een stuk rustiger is met verkeer en dat je geen last hebt van die eeuwige toeters. Nou er rijden zoveel brommers rond, ik heb de rust niet gevonden. Het is zelfs een nadeel dat de straten niet zo breed zijn, want nu rijden ze alleen maar sneller over je tenen.
Terug naar de bus vond de gids het leuk om ons langs de openbare toiletten te leiden, wij blij. Het zijn open urinoirs die je al van een afstand ruikt. Vlak voor de wc's deed een klein meisje haar behoefte, dat vervolgens dienst deed als lunch voor een straathond, gatver.
Het hotel was weer een resort met huisjes en een zwembad. Ze hadden satelliet tv met vele Engelstalige zenders. Ik ben alleen met het eten (goede lasagne) naar buiten gegaan en verder vond ik het best.  

Vanochtend heb ik sinds dagen weer onder een warme douche gestaan. Het zijn goede hotels, maar die douche is bijna altijd koud. Toen ik naar buiten keek werd ik nog blijer. Het is droog en ziet er goed uit.
Om 9.00 werden we opgehaald en gingen we naar het paleis. Het paleis is gedeelte open voor toeristen en ziet er mooi uit. Alleen om eerlijk te zijn, ik heb dit soort dingen al vaak gezien. Het gaat van kamer naar kamer en daar hangen dan wat schilderijen en soms een oud bed. De mozaxc3xafeken op de muren vond ik wel erg mooi.
We gingen de andere kant het paleis weer uit en kwamen langs het postkantoor (had ik gisteren al gezien), dus ik heb direct de kaarten op de bus gedaan. Die moeten nu wel eerder aankomen dan ik.
Voor de Jagdish tempel (Vishnois) moesten we een lange trap op. Hij is simpeler dan in Ranakpur, maar ook erg mooi. In de tempel waren een hoop vrouwen aan het zingen. Hij zag er erg mooi uit, maar je mag er geen foto's van maken.
Na een rondje rond de tempel gingen we naar het meer. Het komt tegenwoordig vaak voor dat er geen water meer in zit, maar nu lijkt het voor de helft gevuld. Als het nog een paar weken goed door regent dan komt het wel vol. Vanaf het meer had je goed zicht op allerlei mooie gebouwen. Bijna allemaal hebben of hadden ze iets met de maharana van doen. Hier zijn geen maharadja's, maar maharana's. Dit betekent zoon van de zon en vandaar zie je veel zonnen geschilderd, veel met snor trouwens. Ze zijn ook de enige die, tot de onafhankelijkheid van India, altijd onafhankelijk zijn geweest. De Mogols en de Britten is het nooit gelukt ze te verslaan.
Als laatste zijn we nog even langs een tuin geweest. Vroeger kwamen de dames van hoge komaf hier recrexc3xabren, nu is het voor iedereen toegankelijk. Het ziet er mooi uit, alleen de fonteintjes doen het soms wel en soms niet.
Om 2 uur waren we terug in het hotel en daar ben ik gebleven. Ik heb patat met ketchup op voor lunch en dat beviel wel. We zitten net te ver van alles om er even heen te gaan. Ik heb weer mijn verslag bijgewerkt en ga zo proberen of het internet werkt. Na 3 uur gehoord te hebben dat het internet binnen 10 minuten zou werken heb ik een uur met het thuisfront gemsnd. Om acht uur kwamen Josxc3xa9 en Andrxc3xa9 vragen wat mijn plannen voor het eten waren en toen hebben we besloten om toch in het hotel te blijven. Toen we zaten te eten kwam er weer een hoosbui naar beneden, dat we erg blij waren met onze keuze. Ik had dezelfde aardappels als gisteren gevraagd alleen zonder kruiden en daarnaast groenten gratin besteld. Gewoonweg heerlijk.
Toen ik net terug in de kamer was werd er gebeld. De chauffeur was aan de telefoon en ik moest naar de receptie. We waren vergeten een tijd af te spreken voor morgen, dus dat moest ik nu even doen. We hadden het onderling over 9.00 gehad, dus dat werd het ook.

Deze keer is het een korte rit, dus om 7.00 de wekker en om 8.00 ga ik naar het ontbijt. Helaas moet ik 40 minuten wachten voordat ik pas kan beginnen. De rit naar Udaipur gaat goed, al was het het eerste stuk in de bergen uitkijken voor de vrachtwagens van het leger. Deze scheuren omlaag en het lijkt hen niet te interesseren wie ze tegen komen. Gelukkig was de bergwand aan onze kant, dat geeft een iets veiliger gevoel. We kwamen al rond 11.00 in het hotel aan. Ik heb met Josxc3xa9 en Andrxc3xa9 een tuktuk genomen naar het centrum. We passen helaas niet met z'n driexc3xabn op het bankje dus ik mocht naast de chauffeur zitten. Dit zit niet zo fijn, kan ik je vertellen. Mijn schoudertas hing uit de tuktuk, want anders zat ie in de weg voor het stuur. De weg hobbelt aan alle kanten en echt goed vasthouden lukt ook niet. Ik heb terug dan ook zelf een tuktuk genomen. We zijn uitgestapt bij de klokkentoren. Hoewel Udaipur nooit Brits is geweest, hebben ze wel een Britse klok. Het begon steeds harder te regenen en ik heb daarom maar een paraplu gekocht. We zijn wat rond gaan lopen op zoek naar een lunchplek. We kwamen terug op in een klein restaurant ergens op de vierde verdieping. Tijdens het eten werd het even droog, maar later begon het weer. Er lopen hier veel eekhoorntjes over de daken, leuk om naar te kijken. Op de kaart stond een gerecht: spaghetti met ananas. Nou het smaakt precies zo als het klinkt. Je proeft of een hap deeg of ananas.
Na het eten hebben we nog even rond gelopen, maar je werd zeiknat. Het enige was enigszins droog bleef was mijn hoofd, al lekte mijn paraplu wel. Het water stroomde door de straten en de tuktuks en vrachtwagens scheurde voorbij wat enorm veel opspattend water betekende. We zijn maar terug naar het hotel gegaan en zijn daar de hele dag verder gebleven. Ik heb mijn verslagen bijgewerkt en de kaarten geschreven.
's Avonds in het hotel heb ik een poging gedaan om Nederlands te eten. Ik heb gebakken aardappels besteld en een groenteprut. De ober snapte niet dat ik daar geen rijst of brood bij wilde. De aardappels hadden we gisteren ook gehad en toen vond ik ze erg lekker, maar ondanks dat ik om erg mild had gevraagd waren deze toch meer gekruid. Ik heb vervolgens overal de kruidenlaag afgehaald en er zat nog smaak genoeg aan.